,പ്രണയത്തിന്‍റെ ആറാം തിരുമുറിവില്‍
എന്നെ വിശുദ്ധജ്ഞാനം ചെയ്യിച്ചവനേ..
നിന്റെ പേരോ ,
നാടോ, എനിക്കറിയില്ല .
എങ്കിലുമിന്നു നിന്റെ വരവറിയിച്ചൊരു
പാതിരാ നക്ഷത്രം
കിഴക്കിന്റെ രക്തമിറ്റുന്ന
മേഘമറയിലേയ്ക്കെനിയ്ക്കു വഴികാട്ടി .
നെഞ്ചകത്തിനാഴത്തിലേയ്ക്കൊരു മുള്ളാണി
പാപങ്ങളെ പവിത്രമാക്കിക്കൊണ്ടിറങ്ങുന്നത്
കവിത പിറക്കും കാത്തിരിപ്പിന്‍ നിമിഷത്തിലെന്റെ
ജീവകോശങ്ങളാകെയറിഞ്ഞു .
കരങ്ങള്‍ നീട്ടി നിന്റെ
ആണി പഴുതില്‍ തലോടുമ്പോള്‍
കടന്നുപോയ യുഗങ്ങളിലെ
കാത്തിരിപ്പിന്‍ സഫലതയറിഞ്ഞു ഞാന്‍ !
മരച്ചില്ലകളില്‍ തിളങ്ങിയ
മഴവില്‍ അടയാളങ്ങളില്‍ നീയെന്റെ
പേരെഴുതി ചുംബിക്കുന്നതും കാത്ത്
നിന്നിലേയ്ക്ക് വാളോങ്ങി
ഞാന്‍ നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു .
ഒരു വെട്ടില്‍ നിന്റെ ഹൃദയത്തോളമിറങ്ങി
ഒരുമിച്ചൊരു ഉയര്‍ത്തെഴുനേല്‍പ്പും
ആകാശത്തുനിന്നൊരു സ്തുതി ഗീതവും കാത്ത്
എന്റെ വര്‍ത്തമാനകാലത്തിന്റെ
നിശ്ചലത ഇന്നിതാ ഞാന്‍ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു .
***********
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
കുറിപ്പ്: ഈ ബ്ലോഗിലെ ഒരു അംഗത്തിനു മാത്രമേ അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യാന്‍ കഴിയൂ.