ദൂതുമായ്‌ പോവുക മേഘമേ നീ
ദൂരെ എന്‍ പ്രിയക്കായ് !
ദൂരെ എന്‍ പ്രിയക്കായ് !
കാറ്റിന്‍ തേരിലേറി ..
ശൈലശ്രുംഗങ്ങളില്‍ നിഴല്‍ പടര്‍ത്തി -
പുഴകളില്‍ മദയാനയെ പോല്‍ മുഖം നോക്കി
പോയ്‌ വരികയെന്‍ പ്രിയക്കരികില്‍
തളര്‍ന്ന മഞ്ഞ മന്ദാരം പോല്പുഴകളില് മദയാനയെ പോല്‍ മുഖം നോക്കി
പോയ്‌ വരികയെന്‍ പ്രിയക്കരികില്‍
അവള്‍ മുഖം കുനിച്ചിരിക്കുമാ
കുളകടവിന്‍ വെന്‍ കല്പടവില്‍ -
പൊഴിക്കുക നീ മൃദുവായ് സ്നേഹാശ്രു
പതിയെ ആ കാതില്‍ ചൊല്ലുക എന്‍ പേര്‍.
മന്ദഹാസം മറന്നൊരാ പൂവിതള്‍ ചുണ്ടില്‍
- തേന്‍ കണമായ്‌ പൊഴിയട്ടെ എന്‍ നാമവും.
കണ്ണുനീരെന്നോ വറ്റിയ മൃണാള നയനങ്ങളില്‍
കാണാം നിന്‍ പ്രേയസി സൌദാമിനിയെ അന്നേരം.
നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത രുദ്രവീണയില്‍
എന്റെ പേരില്‍ അവള്‍ മൊഴിയും രാഗവും-
പാടി മയങ്ങും രാ നേരമെങ്കിലോ...!
കാത്തു നില്‍ക്കുക , രാപാതിയൊന്നില്‍-
കൈപരതി എനിക്കായ്-
അവള്‍ ഉണരുംവരേക്കും.
മറച്ചീടുക ചന്ദ്രനെ നീ മേഘമേ ..
വൃതം കൊണ്ട് മെലിഞ്ഞോരാ കോമളാംഗിയെ-
കണ്ണുവെക്കാതെ!
മെല്ലെ ജാലക വാതിലില്‍ അവന്‍
എത്തിനോക്കുംനേരം.
വര്‍ണവിരികള്‍ ഉലയാത്ത ശയ്യഗൃഹത്തില്‍-വാടികിടക്കും ചെന്താമര മലര്‍പോല്‍ അവളും!
വാട പോകാത്ത കല്യാണമലരായെന്‍ കിനാക്കളു.
മെല്ലെ പനിനീരായ് തളിച്ചീടുക
നീയെന്റെ കണ്ണീരില്‍ കുതിര്‍ന്ന സ്നേഹാമൃതം.
ചൊല്ലിടുകയവളോടു - ഹരിനാമം ജപിക്കും വേളയില്‍ പോലും
നെഞ്ചില്‍ നിറഞ്ഞു നില്‍പ്പതും പ്രാര്‍തഥന ആവുന്നതും - അവള്‍ മാത്രം .
ചോര്‍ന്നു പോകാതെ എന്‍ നെഞ്ചിലെ കനവും കണ്ണീരും
ചാലിച്ച പ്രണയലേഖനമിതൊന്നു-
കൊണ്ടുപോയ് കൊടുതീടു - എന്‍ പ്രാണസഖിക്കായ്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
കുറിപ്പ്: ഈ ബ്ലോഗിലെ ഒരു അംഗത്തിനു മാത്രമേ അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യാന്‍ കഴിയൂ.