അവസാനിക്കാത്ത കാത്തിരുപ്പ് !

എനിക്ക് സ്വപ്നം കാണാന്‍കൂടി

കഴിയുന്നില്ലല്ലോ നിന്നെ , നരന്‍ !

കണ്ണാടിയില്‍ എന്നപോലെ ;

എന്റെ സ്വപ്നപ്രതലമാകെ ,

വഴുക്കിപോകുന്നല്ലോ !

കൈകളില്‍ ഒരു കനവിന്‍ -പിടിവള്ളിക്കൂടി 

തരാതെ

ജന്മാന്തരങ്ങളുടെ അന്ധകാരങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍

പനിച്ചു വിറച്ചുക്കിടക്കുന്നുവോ നീ ? .

പകലിന്റെ പീതാംബരത്തില്‍

തീ പടര്‍ത്തുന സന്ധ്യയില്‍ ..

നിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ സന്ധ്യാ ദീപമാകുന്നു .

വേദനയോടെ മനസ്സില്‍ പിടക്കുന്നു ,

കണീരോടെ ഒരു പ്രാര്‍ഥന ..

എന്റെ നരനെ എന്നും കാത്തു കൊള്ളണേ"!

നിറവുംമണവും മറന്ന രാത്രികളില്‍ .....

നീ വിരിയാത്ത കാണാപൂവിന്‍മണംപോലെ

മനസിലെന്നും ശ്രീരാഗമായി ഉണരുന്നു.

ആ ഒരുസ്വരം ...മാത്രം എനിക്ക് തരൂ നരന്‍ ..!

നീ പോയ വഴിയിലെ കാലടികളെങ്കിലും

വെറുതെ ..കാണിച്ചു തരൂ നീ നരന്‍ ..!

നിന്‍ നിഴല്‍വീണവഴിയിലെ,

ധൂളി പറന്നെന്റെ സിന്ദൂരമായെങ്കില്‍ !

ഒരിക്കലും കാണില്ലെന്നു നീ പറഞ്ഞീല .

പക്ഷെ...ഒരിക്കലും വരുവാന്‍ ഒരുക്കമല്ലേ നീ ?

നീ യൊരുക്കുമീ അഗ്നിപരീക്ഷയില്‍ ജയിക്കാന്‍

ജാനകി അല്ലലോ ഞാന്‍ .... നരന്‍ !!..