ജനിയ്ക്കാനിരിക്കുന്ന മഴക്കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ
മനോഹര നാമധേയങ്ങള് .
പുലരിവെട്ടത്തില് കണ്ത്തുറക്കുമോമന -
നിന്നെ പ്രിയംവദയെന്നു വിളിയ്ക്കുമെന്നും .
കുഞ്ഞിളം കൈകാലിളക്കി
മെല്ലെ മൊഴിയുമവള് ...
അമ്മേയെന്നു ഭൂമിയെ.
സൂര്യനുച്ചത്തില് ഉദിച്ചിരിക്കുമാവേളയില്
സാമഗാനം പാടിവരുമൊരോമന ;
കൃഷ്ണവേണിയെന്നവള്ക്കുപേര്..
കുനുകുനെ കരിമുകില് അളകങ്ങളിളക്കിയവള്
ഉപവനസല്ക്കാരങ്ങളിലെ
പൊന്വീണനീട്ടി പാടുമൊരു പാട്ടുകാരിയാകും.
മഴമുകില് മാനത്തെ
മഞ്ഞപട്ടുടുപ്പിക്കുമൊരു
മഞ്ഞപട്ടുടുപ്പിക്കുമൊരു
സന്ധ്യയില് ...
തരിവള കിലുക്കംപോലെ..
തരിവള കിലുക്കംപോലെ..
മെല്ലെ പെയ്തിറങ്ങുമവള് ;
നാലുമണി പൂവിനിതളില് മഴവിരലാലെ
ജലചിത്രമെഴുതി പിന്നെയോരോ
ജ്യോത്സനകളിലും മുഖമമര്ത്തി മെല്ലെ ...
സുന്ഗന്ധം മുത്തിക്കുടിക്കുന്നവള് മൃദുല.
ഇരുട്ടിന് കറുത്ത പട്ടുടുപ്പിനുള്ളില്..
ചിണുങ്ങി ചിണുങ്ങി ആദ്യമാദ്യം ,
പിന്നെയലറി കരഞ്ഞു താണ്ഡവ -
തുടിമുഴക്കി നൃത്ത ചുവടു വെയ്ക്കും
നീ ശിവാനി .
തൊഴുകയ്യോടെ പെയ്യുമവള്
പ്രാര്ഥനാ ഗാനം പോലെ..
പ്രാര്ഥനാ ഗാനം പോലെ..
കേരളക്കരയിലെ കിണറ്കളിലും ;
വേനല് ചീന്തിക്കീറിയ പാടങ്ങളിലും .
ചുടുനിശ്വാസം പോലിലക്കൊഴിച്ച
മാമരങ്ങളിലും ...
അവള് അക്ഷയ .
അവള് അക്ഷയ .
സഹ്യസാനുക്കളില് കാറ്റിന് കൈകോര്ത്ത് ;
ചരിഞ്ഞും ചാഞ്ഞും
വെള്ളദാവണിത്തുമ്പു പറത്തി
മീന്കോലമിട്ട പാലക്കാടന് ഗ്രാമങ്ങളില്
ചിത്രപണികള് തീര്ത്ത്,
മീന്കോലമിട്ട പാലക്കാടന് ഗ്രാമങ്ങളില്
ചിത്രപണികള് തീര്ത്ത്,
ജ്വലിക്കുന്ന വേരുകളില് ചുംബിച്ചു മെല്ലെ ,
പൊന്ചെമ്പകത്തിന്റെ നെറുകയില്
രോമാഞ്ചത്തിന് മൊട്ടുകളൊരുക്കും നീ വര്ഷ .
നിളയുടെ ഈറന് മിഴികളെ വാലിട്ടെഴുതി
നീറും ധരണിയ്ക്കതര്ഷോന്മാദമാക്കും
നിന്റെ നൃത്തോജ്ജ്വല പദചലനാവേഗങ്ങള്
നിന്നെ മണ്ണിലെ ഉര്വ്വശിയാക്കുന്നു.
_______________________________________