ഞാനും നീയും .

തൊട്ടുത്തൊട്ടു , ഉറവ വറ്റിയ
വാക്കിന്റെ നീലസമുദ്രം .
ഞാനും നീയും നാനാര്‍ഥങ്ങളില്‍ -
വ്യാഖാനിച്ച ഉറവയുടെ ,
ഒറു വറ്റിപ്പോയിരിക്കുന്നു.

നിനക്ക് വേണ്ടത് :

നിര്‍മലമായ വായു ,
അടരാത്ത ഒരു കീറ് ആകാശം .
നോവുപുരളാത്ത ആറടിമണ്ണ് .
മരണത്തിലും അടക്കിപ്പിടിച്ച
സ്വപ്നങ്ങളുടെ
അരണികടഞ്ഞ ഒരിത്തിരിയഗ്നി  .
ഉടഞ്ഞശംഖില്‍ നീ കേട്ടത്
മുറിവേറ്റ കടലിന്‍ വിലാപം .
പവിത്രതയുടെ സ്വര്‍ണരേണുക്കള്‍
നിനക്കുള്ളില്‍ ജന്മസത്വം തേടുന്നു .
നിന്റെ വിഷാദം കൂടി
ഒരു തലമുറക്കായുള്ള പ്രാര്‍ഥനയാണ് .

ഞാനോ ;

കുതിര്‍ന്ന മണ്ണില്‍
ആകാശത്തിന്റെ സ്വപ്നംതേടുന്നവള്‍  .
എരിഞ്ഞചന്ദന ചിതയിലും ,
വിരിഞ്ഞ പൂവിലും സുഗന്ധമറിയുന്നവള്‍ .
കത്തിപ്പടരുന്ന സ്വപ്നപാടങ്ങളില്‍
ഉറഞ്ഞദുഃഖങ്ങളെ തീകാഞ്ഞു
മൃദുപ്പെടുത്തുന്നവള്‍ .
കാറ്റുകൊണ്ടു കൂറ്റന്‍
ഗോപുരങ്ങള്‍ തീര്‍ത്ത് ,
പ്രണയത്തെയെന്നും -
വിരഹത്തിന്‍ ചങ്ങലക്കിടുന്നവള്‍ .
വര്‍ണമേഘങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ
കൊട്ടാരങ്ങളേയും പ്രതീക്ഷകളേയും
താലോലിക്കുന്നവള്‍ .

നമുക്കിടയില്‍ എന്നിട്ടും
ഭയപ്പെടുത്തുന്ന
ഒരു നിശ്വാസ ദൂരം മാത്രം .
ഏതു നിമിഷവും നീയെന്നില്‍
തെന്നി വീണേക്കാം .
ഉറവ വറ്റിയ വാക്കിന്റെ
പാറക്കെട്ടുകള്‍ ..
ചൂണ്ടു വിരലാല്‍
തല്ലി തകര്‍ത്ത് ,
നീ വരികയാണോ
വീണ്ടും എന്നിലേക്ക് ?
********