കരയരുത് നീ സഖീ വീണ്ടും ...
കാലം അതിവിശാലം
കാത്തു വെച്ചില്ല ഇതുവരെ
കണ്ണുനീര്‍ മാത്രമായ് ഒരുവനും.
വന്നു പൊന്നോണം വീണ്ടും
അഷ്ടദളങ്ങളില്‍ വിരിയട്ടെ നിന്നിലെ
ശിഷ്ട സ്വപനങ്ങളെല്ലാം ...
കളയുക കരയും ശീലം നീയും.
നടന്നീല നിന്‍ കൈ കോര്‍ത്തിട്ടു ,
കണ്ടീല ഒന്നിച്ചൊരു ദിവാസ്വപ്നം
എങ്കിലും അറിയുന്നു ഒരുരാവില്‍
എന്റെ നിദ്ര മുറിക്കും നിന്‍ തേങ്ങലെന്നു.
മൌനമാം എന്‍ ഹൃതയാകാശം നിറയെ
കണ്ണീര്‍ നക്ഷത്രങ്ങളെ വാരിയിട്ടിട്ടും,
ഇല്ല വന്നില ഒരു വാക്ക് പോലും...
സ്വരം തേടി അനുതാപമായ് എന്നില്‍.
അറിയില്ല ഇതുവരെ പരിതപിക്കാനും
അറിയില്ല കല്‍തട്ടി വീണാല്‍ കരയാനും ,
അറിയുന്നതൊന്നു മാത്രം -
ജയിക്കാന്‍ അല്ലെങ്കില്‍ ജീവിക്കുന്നതെന്തിനു ?
നീ വരിക കൂടെ...
നമ്മുക്ക് കണ്ണിലെ ഉറക്കം കാത്തു
വെളുത്ത നാലുമണി പൂക്കള്‍ വിരിയുന്ന
വിണ്ണിലെ വിശുദധിയില്‍ വാഴാം .
തൊട്ടറിയാം ...മേഘരാഗങ്ങളെ ..
പൊട്ടുവെച്ചു തന്നിടാന്‍ വരും നമുക്കായ്
പോന്നുഷസ്സും പുത്തന്‍ സന്ധ്യയും ,
വരിക സഖി എന്‍കൂടെ നീയും.
നിലാവിന്‍ കല്പടവിലിരുന്നു
ഇനി പറയുക നീ, നമുക്ക് കാണാന്‍ -
ഇനിയെന്ത് സ്വപ്നങ്ങള്‍ ബാക്കിയെന്നു
ഇന്ന് നാം അറിയട്ടെ തമ്മില്‍ തമ്മില്‍.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
കുറിപ്പ്: ഈ ബ്ലോഗിലെ ഒരു അംഗത്തിനു മാത്രമേ അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യാന്‍ കഴിയൂ.