ഹേയ് നരന്‍...
ഉദിക്കില്ല സൂര്യന്‍
ഉഷസ്സില്ല കിഴക്ക്,
ഉരുകില്ല ഭൂമി ,
ഉയരില്ല കാര്‍മുകില്‍ ,
പെയ്യില്ല മഴയും-
വീശില്ല കാറ്റും,
താനേ അടയും വാസന്ത ജാലകം .
കാണാകിനക്കള്‍ കിനാ തേടി അലയും -
ഉറയും മുത്തും, പവിഴവും, കൃഷ്ണമണികളും.
അല്ലയോ നരന്‍..
ഇല്ലിനി സ്വപ്ന ജഗത്തും മനസ്സും
ഇല്ലിനി അസ്തമയ ചുവപും
ഇല്ല ഒരു രാഗം അനുരാഗവും.
ഇല്ലില്ല നീല നിലാവിന്‍ തഴപായ-
ഇല്ല ഒരു നക്ഷത്ര തിലകം നിശയിലും
ഇല്ല ജീവമന്ത്രം , തുടിക്കും കാമവും
ഇല്ല കിളിര്‍ക്കും ജീവനും സ്നേഹവും..
ഇല്ല പഞ്ചഭൂതവും ,പത്മരാഗവും .
ഇല്ല കിളികൊന്‍ചലും പുഞ്ചിരി ചുണ്ടും
ഇല്ലില്ല മൃതിയും കണ്ണീരുണങ്ങും പൂകവിളും
ഇല്ലൊരു തപ്ത നിശ്വാസം പോലുമിനി
നീ തന്നെ മോക്ഷവും സൃഷ്ടി സ്ഥിതികളും -
നീ തന്നെ സ്വര്‍ഗ്ഗ നരകവും.
നിന്നില്‍ തുടങ്ങുന്നു ഞാനും നീയും
നിന്നില്‍ അടങ്ങുന്നു സര്‍വവും
നീയെന്ന സത്വവും
ഞാനെന്ന തീരാ വ്യഥ പോലും ഇന്നിനി..
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
കുറിപ്പ്: ഈ ബ്ലോഗിലെ ഒരു അംഗത്തിനു മാത്രമേ അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യാന്‍ കഴിയൂ.