കൊമ്പത്തെ കാഴ്ച്ചകൾ

മാനത്തും ..മണ്ണിലും 

കാണുന്ന കാഴ്ചകളല്ല 

മരത്തിലിരുന്നാൽ കാണുന്നത്.

ആദ്യകിരണത്തിന്റെ ചുവപ്പും 

 തണുപ്പും കുളിരും 

അവിടെയിരുന്നാലാദ്യം  പങ്കിടാം 

കടലിലെ ചിരിപതയും 

കണ്ണീരിനുപ്പും ....ഇടയ്ക്കിടെ 

വേരിനിടയിലൂടെ 

നുണഞ്ഞു കുടിയ്ക്കാം  .

തിമിർത്തുവരുന്ന മഴ

മേഘങ്ങളെ പുണർന്നു വരുമ്പോൾ  ;

എന്റെ കാതുകൾ  നിറയും അവളുടെ 

തലയിണ മന്ത്രങ്ങളാൽ  .

മണ്ണിന്റെ സ്നേഹം 

ചില്ലകളിൽ തളിർക്കുമ്പോൾ .....

തളിരുകളുടെ നനവുള്ള ചുംബൻമേൽക്കാം .

രാവ് ഇന്നലെ കണ്ട നക്ഷത്ര കനവുകൾ 

പൂക്കളായി വിടരുമ്പോൾ 

മൊട്ടിനുള്ളിലെ സുഗന്ധവും പരാഗവും 

ആത്മാവിനുള്ളോളം ആവാഹിച്ചെടുക്കാം .

മേഘങ്ങളുടെ സാരി ചുറ്റി 

ഗിരിനിരകളൊരുങ്ങുമ്പോൾ 

ഇടക്കിടയ്ക്കെത്തി നോക്കി 

കുഞ്ഞരുവികളുടെ പദസ്വരം 

ചെവിയോർത്തിരിക്കാം .

ചുറ്റും പ്രളയം വന്നാലും ഉയരത്തിൽ 

അതും നോക്കിയിരുന്നു രസിക്കാം !

ഇടയ്ക്കാരെങ്കിലും മേലോട്ട് നോക്കി 

ഒരിത്തിരി ബഹുമാനവും അസൂയയും 

കലർത്തി പറയും ...

"വല്യേ കൊമ്പത്തല്ലേ ..ഇരുപ്പെന്നു ."

ഉയരങ്ങളിൽ എന്നും ഒടുങ്ങാത്ത 

അത്ഭുതങ്ങൾ ആണോ ഒരുക്കി വെയ്ക്കുന്നത്‌ ?

എങ്കിലുമീ  ആകാശം 

ഇനിയുമെത്രെയോ ദൂരെയാണ്.

കാശിത്തുമ്പ.

വീട്ടിലെ കാശിത്തുമ്പ പൂത്തിരിക്കും 

 ഞാൻ ചെന്ന് അടർത്തുമെന്നു കരുതി 

ഉറുമ്പിനോടും ഈച്ചയോടും 

ഇതൾ പൊഴിക്കാതെ വാശിയിൽ ,

ചെറുത്തു നിൽപ്പുണ്ടാവും ...

പക്ഷെ ...നീ നിന്റെ നേരത്തും 

ഞാൻ എന്റെ നേരത്തും ആയിപോയി 

ഓണവെയിൽ നിന്നെ തൊട്ടു 

തഴുകി ഒരൂട്ടം കാര്യം പറയാം 

എന്ന വാഗ്ദാനങ്ങളുമായി 

നിനക്ക് ചുറ്റും വട്ടമിടുന്നുണ്ടാവാം 

പക്ഷെ അവനറിയില്ലല്ലോ; 

നിനക്കുള്ളിൽ എനിയ്ക്കായി 

മാത്രം സൂക്ഷിച്ച സുഗന്ധം .

തെക്കിനി പറമ്പിൽ നില്ക്കുന്ന 

ചെമ്പരത്തി പാവമാണ് .

ആദ്യം ഒരിത്തിരി അസൂയയിൽ 

നിന്നോട് കിന്നാരം ചൊല്ലുന്നത് 

എത്തി നോക്കി നിന്നിരുന്നെങ്കിലും 

യാത്ര പറയും വേളയിൽ 

വാടിയ പൂമുഖം താഴ്ത്തി 

ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം 

എന്നും നിന്നെയെന്ന്...  

എനിക്ക് വാക്കുതന്നിരുന്നു .

നിനക്ക് കൂട്ടിനായി ഇത്തവണയും 

മഷിതൊടപ്പൻ പടർന്നു നില്പ്പില്ലേ ?

അയ്യപ്പൻറെ കൈകോട്ടിൽ 

അവന്റെ ജീവൻ പോവാതിരിക്കാൻ 

എന്നെ പോലെ നീയും പ്രാർഥിക്കാറില്ലേ?

അവനെന്നോട് പറയാറുണ്ട് ..

എല്ലാ ജന്മാന്തരങ്ങളിലും 

നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ഒന്നാവാൻ,

ജനിക്കാൻ .......................

എന്തു പുണ്യം ചെയ്തുവെന്ന് 

തൊടുമ്പോൾ പൊട്ടി തെറിക്കണ 

ഓർമ്മ  വിത്തുകൾ കാശിത്തുമ്പയക്കും 

ഓരോ ഓണവും പൂവിറുക്കാൻ

പൂക്കളമൊരുക്കാൻ ഇടയ്ക്കിടെ 

പുനർജനി നടത്തുന്ന ഒരു ഹൃദയവും 

ഒന്നാകാതിരിക്കുന്നതെങ്ങിനെ . 

ഞങ്ങൾ രണ്ടും ഒരുപോലെയല്ലേ ?